Ирина Филатова
Часовщик
Скользит печаль, как лунный свет по строкам.
Над городом разбившейся мечты
простёрла крылья ночь… И солнца локон
не веселит обитель пустоты…
Нет королевы в этом странном царстве,
и сам король давно уже убит.
Лишь тень его, страдая от коварства
людей и рока, в тишине скорбит…
Есть Часовщик. В Его руках умелых
вернётся к жизни сломанный брегет…
И королева в синем платье, с белым,
взойдёт на трон, и с ней король…поэт…
* * *
Ірына Філатава
Гадзіншчык
(пераклад)
Скуголіць вецер, задзімае ў комін.
У горадзе на друз разбітай мары
Ноч распасцёрла плащч... І светлы промень
Маўчком мінае гэты горад змарлы...
Няма ўладарки ў гэтым дзіўным царстве...
І муж яе атручаны даўно,
Пакутуе са здрады и каварства
І шле праклёны ў цішыню і ноч...
Але ў руках гадзиншчыка ва ўмелых
Зноў ажыве адноўлены брэгет
І каралеву ў строі сіне-белым
Да трону падвядзе кароль-паэт