Аднойчы знямог ты ад болю,
Апустiлiся рукi i з ног ты упау.
I лег так, сам на сам з сабою,
Пакуль нехта не заспявау.
Тую музыку, что у думках, у сэрцы.
Тыя словы, што нi як не забыць -
Ці то песняй, ці праудай завецца,
Ад чаго нам так хочацца жыць.
Ты зауседы змагауся i бiуся,
Не шкадавау ты нiколi сябе,
И тым ворагам не пакарыуся,
Што змагалiся супрать цябе.
Ты пачуу гэту песню аднойчы,
Ты узняуся з зямлi i пайшоу,
Ты глядеу свайму жаху у вочы,
Чуеш зноу час змагацца прыйшоу!
Ноябрь 2012