Прывітанне, дружа!
Больш журбы няма!
На двары хоць сцюжа
Ды ўсё ж ня зіма!
Напаўзае хмары
Цемны цень патлаты
Ды цвітуць бы чары
Ружы каля хаты.
І лунае ў сэрцы
Сонейка прамень,
Каб магла сагрэцца
Душа ў цемны дзень.
А як сілы стане
Вершыкам табе
Паслаць прывітанне!
То й канец журбе!