Максим Богданович. Водяной

Валентина Варнавская
Максим Богданович (1891 – 1917)

ВОДЯНОЙ

Седоусый, сгорбленный, я залёг под тиной
И годами греюсь тут – сплю на дне реки.
Весь травой опутан я, словно паутиной,
Засыпают тело мне жёлтые пески.

Над водой у берега тихо спит осока,
Да лоза зелёная, жалуясь, шумит,
Волны тихо катятся и бегут далёко,
А вокруг всё замерло – сном извечным спит.


(перевод с белорусского –
Валентина Варнавская) 


На иллюстрации – Водяной (Детский музей мифологии и леса в Заславле).
             
*   *   *

Максім Багдановіч (1891 – 1917)

ВАДЗЯНІК   

Сівавусы, згорблены, я залёг між цінай
І гадамі грэюся – сплю на дне ракі.
Твар травой аблутана, быццам павуцінай,
Засыпаюць грудзі мне жоўтыя пяскі.
 
Над вадой ля берага ціха сьпіць асока,
Ды лаза зялёная жаліцца-шуміць,
Хвалі ціха коцяцца і бягуць далёка, –
І усё навокала сном адвечным сьпіць. 
 
1909 

Оригинал на сайте:
http://rv-blr.com/literature/show/2693#18


На ілюстрацыі – Вадзянік (Дзіцячы музей міфалогіі і лесу ў Заслаўі).