Мая радз ма, Беларусь

Светлана Катарская
 Немного обо мне и моих стихах можете узнать на моем сайте Katasik.ru. Ссылка на сайт http://katasik.ru/

На стале у мяне,
Стаіць глобус зямлі.
Я кручу і гляджу
Усе краіны на iм.

Як прыгожа вакол:
Акіяны і моры,
Абмываюць нашу сушу
Усіх шасці мацярыкоў.

Вось адзін мацярык
Еўраазія бачу.
Горы дзеляць яго
На дзве часткі зямлі

Беларусь, сінявокая
У межах Польшчы з Расіяй.
Для мяне, яна лепшая
Сярод многіх краін.

Беларусь - мой куток,
Дзе на свет я радзілася,
Дзе мой першы уздых
Я зрабіла сама.

Няма лепей на свеце-
Шчасця болей чым гэта...
Шанаваць і любіць-
Край. Радзімы. Зямлі.

У краі, гэтым, прайшло
Усе дзяцінства, юнацтва.
І пачуцці кахання
Для сябе я знайшла.

Сення сорак ужо,
Пражыла я на свеце.
Сем дзяцей нарадзіла
У Беларусі сваей.

Дзякуй, Богу, за то,
Што радзілася, тут я...
У краіне, дзе можна-
Жыць спакойна ўсім...

А яшчэ вельмі хочацца
Усім, Вам, дзякуй сказаць.
І з бадзерым натхненнем
Усім, дабро, вам жадаць.

Мы - Славянскі народ,
І з паконаў вякоў,
Продкі нашу Айчыну,
Сцераглі ад врагоў.

Працу вельмі кахалі,
Сябравалі ўсе мы.
І граніц мы не ведалі,
Цаліну паднялі.

Шмат усякіх няўзгод,
Было у нашым жыцці.
І Вялікую войну,
Гуртам перамаглі.

Мы - Славянская нацыя,
Працавіты народ.
Хай граніцы існуюць-
Мы спакойна жывем.