Перевод Натальи
Разгановой
Ветрык пакахау крынiчаньку,
Яе воды абдымау.
Рабiзною па паверхнасцi
Так пяшчотна прабягау
I шаптау:" Мая каханая,
Ты крынiчная вада,
Крышталевая i светлая,
I жаданая мая.
I яна яму гуллiва так
У твар пырскала вадой
I вяселка у паднябессе
Iх ахоувала любоу.
Усiмi фарбамi абсыпала
Прыгажэйшы iх дуэт.
I крынiчанькi i ветрыка
Шчаслiвей не бачыу свет.
Ен здзiмау лiству iз твару,
I лашчау i цалавау.
Ад чужых вачэй i мiтуснi
Яе сон аберагау.
Ен кахау сваю крынiчаньку
А яна свой вецярок.
Дзве душы такiя розныя
У адзiн звiлiсь клубок.