Ніколі!
Ніколі, не дам загінуць слову,
Што дае прагу да жыцця,
Што сэрца рве і лечыць!
Што паб’е, як летні град,
А потым пашкадуе!
Слова,
Што смак дае пачуць жыцця,
Што хмары разганяе ў небе!
І душу грэе, грэе…
Слова,
Якое салодкая, як пацалунак першы!
Ніколі, ніколы!
Чуеце, ніколі!
Не дам загінуць слову!