Зимовай вечяр

Павел Безъязычный
    Зимовай  вечяр.
 
                Слова  А. Пушкина,  перевод  на
                северский  язык  П. Безъязычного.

Буря  мглою  неба  крыя -
Ня  сканчяйитца  выттё:
Як  звярина  чясам  выя,
Чи  заплачя,  як  дитё!

Чи  у  стреся  застарелай
Врас  саломай  зашумить,
Прахажаниц   запазнелай
Нам  у  вокны  загурчить.

Наша  хатка  застыгая -
Зачякалася  вагня.
Дак  чяго  жа  ты,  старая
Шось  мавчиш  кала  вакна?

Чи  галося  завывання
Па  бяздольнаму  жыттю,
Чи  калышыш  пад  жышчяння
Толькя  веритянь  сваю?

Выпьйим,  добрая  падрушка
Маладецтва  маяго,
Хать  ба  раз,  иде  жа  крушка? –
Заспявай  жа  кой-чяго!
 
Заспявай  жа,  як  калина
Кала  беряга  тьвяла,
Заспявай  жа,  як  дявчина 
Ранки  по  ваду  ишла.

Буря  мглою  неба  крыя,
Ня  сканчяйитца  выттё:
Як  звярина  чясам  выя,
Чи  заплачя,  як  дитё!

Выпьйим,  добрая  падрушка
Маладецтва  маяго,
Хать  ба  раз,  иде  жа  крушка? -
Вясялейша  з  утаго!