Пралятарская синякура

Павел Безъязычный
     Пралятарская  синякура.
                Слова  П. Безъязычного.

Синякура  усё  захапила –
Абпынились  усе  «бяс  турбот».
Дужа  гарна  рабить  напавсилы,
На  приварак  раззявившы  рот!

Гарна  жыть,  шоб  зусем  ня  трудитца,
Шось  ба  батькя  усунул  у  рот!
Та  павинна  ускрось  варушытца:
С  капиталам – ня  мёд  «бяс  турбот».

А  утут – дак  нашо  й  капиталы,
Працавать – ня  картить  никаму!
У  навуках – карысти  нямая:
Мятусня   у  марксисцкам  дыму!

Приспевянь:       Синия  куры!
                Пралятарскайи  синия  птушки!
                Пралятарская  синякура!
                Галяков  ня  аттягняш  за  вушки!

Толькя  хутка  знайшла  синякура,
Як  датклива  пражыть  бяс  турбот -
Пралятарская  литяратура
У  яе  няпарушнай  апплот!

Та  й  яна,  абляпившы  журналы,
Зачиная  завадя  вучить:
Як  наплюхать  канцэртнайи  залы,
Як  усем  гадаватца  та  жыть.

Синякура  кались  паткладала
Пат  тапор  у  нямецких  руках!
А  руды  у  народу  нассала –
Толькя  й  щястя,  шо  вораг  зачях!

Спаканвеку  яна  жыравала
На  гарбу  у  бясправных  сялян.
Закартела  прасунутца  даля - 
Дли  рабочих  згадився  талан!    
               
Та  й  задумала  намянклатура:
Пра  паганая  ня  спаминать,
Пралитарскяю  нам  синякуру 
У  майбытнаму  паабяцять!

А  губа  галадранцав – ня  дура,
Толькя  б  лошка  паболя  була,
Ничяго,  шо  нарот  синякура
Кажын  раз  да  разрухи  вяла!

Приспевянь 2:       Синия  куры!
                Пралятарскайи  синия  птушки!
                Синия  куры!
                У  прилавку  хаваютца  тушки!