Вик и гняв срещу терора

Радко Стоянов 2
Терорът е изчадието адово свирепо,
което трови красотата на цветята.
Терорът е чудовище безсмислено, нелепо,
което срива най- прекрасното в душата.

А Бог способен ли е на подобно мерзко чувство?
Аллах и Буда искат ли подобно дело?
О, не! Поквара се нарича то, душевно блудство,
позор на диво, мръсно Велзевулско чело!

Кръвта невинна безконечно вика за отплата,
за риза усмирителна- да спре терора!
Без правда няма да настъпи обич на земята!
Без обич ще сме бедни и нещастни хора...