Вах-вах, какые стыхы!

Пристегните Ремни
Казбэк-вэршын вэличьэм дышыт!
Ему раскрылся мой душа!
Пайот Пастух - авэчка слышыт -
Картына очэн хараша!

Вах!

Снымал Казбэк свая папаха
Ыз бэлый тучный облакА.
Рассвэтный луч росою плакал.
Лублу тебе издалэка!

Вах!

Сиял вэршин как снэжный голуб
И тучи слиплись как пэльмень.
Тэрпел Пастух жару и холод ,
Стыхы слагал он каждый дэнь!

Вах!