Дзень добры, дружа! Мозг ня напрагай
І вершык сам табе прысніцца ўночы,
І расцвіце у студзені зноў май
І на радзіму мара зноў пакрочыць.
Няхай нясуць удалеч крылы сноў
За тое ўсе мы дзякуем Марфею,
Бо рады мы сустрэцца ўночы зноў
З нязбыўнай марай ці знайсці надзею.
Ці можа нават выйсце адшукаць
Ды ўсіх праблем найсці адно рашэнне,
Каб потым раніцою апісаць
І дум палёт і жыткі нашай тленне.