Сляза скупая ціха прапаўзе,
Знаходзячы дарогу па шчацэ,
Калі імя тваё ўспомніцца ў нудзе...
Няма цябе , каханы, ўжо нідзе:
Ні ў сэрцы.
Ні на ўсім зямным абшары.
Не верыцца -
але няма і ў марах...
P.S.
Аб чым тут згадваць:
Ўсё.
Да пабачэння.
Ты - не каханне -
прыкрае здарэнне...