Ручаёк

 
 Непрыкметна,сарамліва,
 Дзе плыве жытнёвы пах
 Ручаёк цячэ маўкліва,
 А ці доўгі яго шлях?

 Не гамоніць,не іскрыцца
 Ў асаку хавае звон,
 Ды цячэ,хаця баіцца
 У рацэ памерці ён.

 Пад пакровам цёмнай ночы
 Не заўважыць асака,
 Як закрые яго вочы
 Чорнай хваляю рака.

 Засумуе на дзянніцы
 У палетках збажына,
 Ды халодная крыніца
 Будзе слёзы ліць адна.