11. Грусть

Валентин Лапушкин Никодим
Грусть,
  каплей дождя,
    По стеклу
       сбежит.

Так вот и
   жизнь моя
     По миру
        где-то юлит.

Тропки
   истоптаны
        все,
ног много по ним прошло.

Где-то бродило
   счастье, но…
       Меня оно –
          не нашло…