А боль теперь мой частый гость,
Душа вся в муках изнывает!
И Украина, в горле кость,
Народ свой слепо убивает!
А мне, так хочется кричать
С надрывом дерзко нестерпимым:-
Вы пожалейте свою мать!
Не разлучайте с сыном!
Зачем напрасно воевать!?
Война кровавая постыла!
Любить хочу я, обнимать!
И в этом, правда, жизни сила!
***
А боль цяпер мой часты госць!
Душа ўся ў пакутах знемагае!
І Украіна, ў горле косць,
Народ свой слепа забівае!
А мне, так хочацца крычать
З надрывам несцярпiмым
Вы пашкадуйце палю маць
Не разлучайце з сынам!
Навошта дарэмна ваяваць!?
Вайна крывавая пастыла!
Любіць хачу я, абдымаць!
І ў гэтым, праўда, жыцця сіла!
***/Бел/.26.08.14.
The pain is guest. My daily guest!
My soul is crying, crying, crying...
Ukraine is like a throat’s nest -
To kill its people trying, trying.
I want to cry the over world
Insist intolerably, boldly:
Be pity of the mothers, Lord!
Stop killing children! Now, shortly
I’d like to ask: What for this war?
The price of death became a coin?
I want to live, to love, but more
I want the peace that is not going.
***/Англ/.26.08.14