Азёрная фея
То у лодцы плывеш чыстай роунядздзю,
То йдзеш берагам, і усміхаешся.
Табой вобразы возера поуняцца,
І хлапечага сэрца кранаюцца.
Ты цудоуная і непауторная,
Між начнымі плывеш бліскавіцамі.
Зграбнай постаццю, сілай чароунаю,
Доуга помніцца будзеш і сніцца мне.
Уся твая нагата у шэрым вэлюме,
Хвалькам вольнасць упрэчкі разбегчыся.
Прыйдзе добрых уражанняу вельмі ужо,
Параунаю цябе толькі з вечнасцю.
Ты нагая святая і грэшная,
Ноч і сэрца табой запалонены.
Плес набегшаю хвалькаю цешыцца,
Закаханы у цябе месяц клоніцца.
Раптам птушкаю ціша парушыцца,
Рэха услых адгукнецца ля месяца.
Ты нябачнага храма паслушніца,
Вобраз твой у маім сэрцы месціцца.