Па жыцці ішоў штурхаючы ўсіх і ненавідзячы ўсё і ўся
Не ведаў пра радасць і поспех, і не сябруючы і не туся
Пераступіў праз парог, дзе няма "мы" і няма "нас".
І вось ён, гробаны вынік - я абсалютны outcast...
Усе тыя каго лічыў сябрамі аддалі перавагу паслаць у похву
Ў краіне запоўненай быкамі я па вуліцы іду,
Ловячы ўсюды косыя пагляды што кідаюць на мяне
Мне нічога ад іх не трэба, усё што бачу ўсё ў лайне,
На ўсіх і ўсё ніты забіў, а жыццё вакол нясецца дарма.
І я ўпэўнены, што дэбіл, але чамусьці мне не шкада...