***
У гэтым свеце мы чужыя:
Жывем у ім нiбы гуляем.
Марнуем тэрмiн свой iмклiва,
Смяяцца шчыра забываем.
I кожны дзень бяжым кудысьцi,
Бо свет заўседы падганяе.
I шчасьце замяняем чымсьцi,
Абы не страцiць месца ў зграi.
Пануюць тут хлусня ды жах,
Няма мяжы ў нармальнага…
Але ж у кожнага свой шлях
У край звышнатуральнага.