Ночь перед крещением из Миколы Кондратова

Карина Нес
НОЧЬ ПЕРЕД КРЕЩЕНИЕМ

Свет молний высветит мой страх –
Там, за порогом.
Через грозу за шагом шаг,
Через дорогу.

Мелькает молнии зигзаг –
Молится снова.
Боится опоздать душа
Сильней, чтоб словом

Пространству неба присягнуть
На этом свете,
Земному отдаваясь сну,
Как будто смерти.

Утихнул дождь. Нет тише мест,
Чем пред церквою.
Сияет солнце, словно крест,
Над головою.

Перевод Карина Нес

Мікола Кандратаў з кнігі " Зоркі і вершы"

НОЧ ПЕРАД ХРОСТАМ

Маланка высветліць мой страх –
там за парогам.
Праз навальніцу пройдзе шлях,
праз ночы рогат.

Гром бліскавічнага крыжа –
адно маліцца.
Баіцца грэшная душа
мацней – спазніцца

блакіту неба прысягнуць
у гэтым свеце,
аддаўшыся зямному сну,
нібыта смерці…

Аціхнуў дождж. Сустрэла ціш
перад царквою.
Заззяла сонца, быццам крыж,
над галавою.