Не верю идолам поганым,
Что выражают, разбери,
Божкам не верю я незваным,
Что мажут кистью маляры,
Не верю купленным пророкам,
Что каждый день за гроши лгут
И тем твердят красивей слогом,
Чем больше денег им несут.
Не верю в фокусников чудо
Народов всех и всех веков,
Что в ход пускают хитро всюду
Туман на тёмных простаков,
Не верю каменным богиням
Повинным в пролитой крови,
Они врагами стали ныне
Живому духу и любви.
Ни за какую плату, меру
Не дамся этой ворожбе,
В народ и край свой только верю,
Как верю самому себе.
Мая вера. Янка Купала
Не веру ідалам паганым,
Што выразаюць разьбяры,
Бажкам не веру маляваным,
Што мажуць фарбай маляры.
Не веру купленым прарокам,
Што з казальніц за грошы лгуць
І сочаць прагавітым вокам,
Скуль больш чырвонцаў ім нясуць.
Не веру ў фокуснікаў цуды
Усіх народаў і вякоў,
Што ў ход пускаюць хітра ўсюды
Туман на цёмных слепакоў.
Не веру ў каменны багоўні,
Ў людской асвенчаны крыві,
Дзе толькі вяжуць, бы ў прыгоне,
Жывому духу ланцугі.
Ні за якую плату, меру
Не дамся гэтай варажбе...
Ў народ і край свой толькі веру
І веру ў самаго сябе.