Михел ван дер Плас
Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова
Немое гетто. Камни, камни, камни.
И тени. Из пергамента. Нетканы.
Бессильная, войной обожжена,
Рука к ноге. И та брести должна.
На чердаках они вновь оживают.
Вочеловечиваются. Страдают.
Под потолком лишь обретают лица.
Качаются. Колышутся что птицы.
И сморщась опадут. И холодея
Всем воздадут, позорная Вандея.
С нидерландского
Michel van der Plas
UIT WARSCHAU
Het kerkhof van een ghetto. Stenen. Stenen.
Gezichten die niet zeggen wat ze menen.
Hangende handen. Lusteloze voeten.
Ze waden door een eeuwig puin. Ze moeten.
Maar op een zolderkamer gaan ze leven.
Vertellen. Menselijk bewegen. Even.
Ze worden vogels, fladderen en wiegen.
Tot aan `t plafond. Dan weifelen ze. Liegen.
Schrompelen samen, vallen en verkillen.
Lichamen die niet leven wat ze willen.