Я бачу, бачу зноў жанчыну
З блакiтна-чыстымi вачыма.
Прабач, каханая Радзiма,
Што дабрабыт праходзiць мiма.
Прабач, каханая Радзiма!
Ты для чужых была гасцiннай,
I будзеш ты заўжды адзiнай
Для тых, хто з гора цябе кiнуў.
Прабач, каханая Радзiма!
Выпрабаваннi будуць, кпiны.
Ты падстаўляй свою зноў спiну -
Цябе паб`юць iзноў бязвiннай.
Ты адрадзiшся, як багiня,
I заквiтнееш, як вяргiння.
Але цябе такой не ўбачу -
Памру, ад шчасця не заплачу...