Ў расяных павуцінках летні ранак
Сустракае дзеўчыну-зару.
Новы дзень ступіў на мокры ганак —
Разганяе пасмы туману.
Зязюля закукуе ў дальнім лесе,
Спрабуючы лічыць гадоў хаду.
У родным краі птушкай ў паднябесьсі
Душа лунае, адганяючы нуду.
Ю.Півуноў