Нядзеля у нас, вялика свята

 
 Нядзелька   сёння,  і ўжо з рання,
 Гатовіць   мама, нам  снядання,
 Стаіць  ля  печы  з  чапялою,
 Вярцімся  мы  ёй,  пад  рукою.
             Даўно гатова  ў мамы цеста,
             Патэльня   стала  ўжо на  месца,
             А  мы   смяяліся,  гукалі,
             І  сваёй  маме заміналі.
 Вось  пішчыць  цеста  на  патэльні,
 І  мама  ў  жар яго,  пякельны,
 А  мы, як  з  працы  малайцы ,
 Чакаем  маміны  блінцы.
             За  працай  мамы, мы  сачылі,
             І на  ляту,  бліны  лавілі,
             Мы  шчодра   мазалі  іх  здорам,
             І  ўпляталі  ўсе  хорам.
 Затым, чакалі  верашчакі,
 Ой,  былі  велькія  прысмакі,
 У  ёй  цыбуля , ліст  бабоў,
 Ды  мясца,  некалькі  кускоў.
             Яшчэ  быў  хлеб, масла  і  кава,
             Была  ўсякая  прыправа,
             Нядзеля   ў нас,  вяліка  свята,
             Мы   наядаліся   багата.
 І  вось,   здаволіўшысь  ядою,
 Бяжым   гуляць,  усёй  гурбою,
 Брат, Франак, бегаў каля  хаты,
 Дзе  былі  куры,  парасяты.
        У пяску,  капалася,   сястрычка,
        Я  йшоў  за  хату, дзе  крынічка
        Із  лесу  ціха  выцякала,
        І  агарод  наш,  агібала.
Сядзеў  і  слухаў,  голас  птушак,
 І збіраў  ягадкі,   гарнушак,
 А мама печку,  зачыніла,
 І рада,  што  нас  накарміла.
             Цяпер,  ідзе,  збіраць  бацвінне,
             Бо шчэ  не  кормленныя  свіння,       
             Ціха,  пустая,  стала  хата,
             І  моцна  спаў,  у  ёй,  наш  тата.