Хай кроплi дажджу бавяць дрэвы узрэдку,
А цуда запалiць агонь у начы,
Я хутка знайду гэту папараць-кветку,
I загадаю цябе назаужды
Каханнем адным на стагодзi прыгожым,
Якое у сэрцы пяшчотай жыве,
Упартасць мая адшукаць дапаможа,
Той кветкi лiхтар што у рай прывядзе
Маланка зляцела у простае месца,
Дзе хiлiць паветра у бок лазiну,
Каханная,вось яна папараць-кветка!
Зараз табе я яе прынясу.