07. 07. 2015

Буяе, на вачах расце ў памерах на Беларусі зноў супольная галеча. Мы дваццаць год ад гэтага як быццам беглі... Сцяна- гліняны плот...калючы дрот... і ток ... каму, навошта гэта зноў патрэбна? Трымае купа злодзееў абшчак, а мы ў яго кладзем... кладзем... усе лёсы паламаныя ушчэнт, надзеі, перспектывы ў нас няма... Калі не зменімся мы самі, то вымрам усе пад плотам тым як ...маманты... Даколе, спадары?