Дзяучына спявала пра белые росы,
И кветки уплятала у русыя косы.
Мая Беларусь ,ты,мая чарауница.
К табе я душою хачу прытулицца.
Устану я зранку,пайду у чыста поле.
Я колас пшаницы упляту у сваю долю.
Мая Беларусь ,ты,мая чарауница,
Я сэрцам с табою хачу парадницца.
Кольки пройде гадоу,кольки зим я не знаю,
Тольки сэрцам сваим цябе вельми кахаю.
Мая Беларусь ,ты,мая чарауница,
Табе низка у пояс хачу пакланицца!