Што ж ты робіш са мною, чароўная незнаемка.
Пры сустрэчы з табю
Мне становіцца няемка.
І пачуцці перапаўняюць мяне.
Цягне, цягне, цягне да цябе
Быцам ў дрыгве.
І калі твой позірк,
Адчуваю ў сваіх вачах.
Кажу сам сабе:"Гэта проста жах”.
У нутры ўсе полымем гарыць.
Я хачу кахаць, а не любіць.