Мтацмінда* http://yaugeniya.ru/materyyaly/vershy?page=2 Яўгенія Янішчыц
У Тбілісі, у пантэоне на гары Мта-
цмінда, пахаваны Ніколаз Барата-
твілі, Ілья Чаўчавадзе, Акакій Цэ-
рэтэлі, Важа-Пшавела, Галакціён
Табідзе...
Вінаградны і сонечны дзень,
Нібы горы, тут высяцца леты.
Не бывае бязгрэшных людзей,
Не бывае бязгрэшных паэтаў.
Мы з табою, гара, памаўчым.
Дык чаму ж навакол пасвятлела?
То каханыя лікі жанчын —
Можа, Мэры, а можа, Натэла.
Як прыбіты яны да цябе!
Хоць над ласкай — зямліца сівая.
Час не можа сканаць у журбе,
Бо паэзія сэрца — жывая.
Дай мне светлую жменьку надзей,
Цеплынёю грузінскай сагрэтай,
Не бывае бязгрэшных людзей.
Як святых, тут шануюць паэтаў.
* Мтацмінда (груз.) — святая гара.
*****
Виноградный и солнечный день,
Словно горы, здесь высятся лета.
Не бывает безгрешных людей,
Не бывает безгрешных поэтов.
Мы с горою в молчанье стоим.
Почему же вокруг посветлело?
То всплывают один за другим
Лики Мэри, а может, Нателы.
И навеки над ними земля,
Что от времени стала седая.
Но не кончится время скорбя,
Ведь поэзия сердца - живая.
Дай мне светлую горстку надежд,
Теплотою грузинской согретых,
Не бывает безгрешных, но здесь,
Как святых, чтут и помнят поэтов.