Я ўспамінаю з болем ў сэрцы
Свае дзіцячыя гады.
Не ў сілах з памяці іх сцерці,
Затушаваць ад іх сляды.
Вайна сваім крывавым ботам
Нас прытаптала да зямлі.
Іскрыўся лоб халодным потам.
У вечным страху мы жылі.
Нас ворагі не шкадавалі.
Фашысты катамі былі.
Нас спальвалі, у нас стралялі,
Нас вынішчалі, як маглі.
Нас не вучылі ,не лячылі,
Безабароннымі раслі.
На нас цяжар вайны ўзвалілі.
У муках мы яго няслі.
Нямала нас вайна забрала.
Другіх скалечыла навек.
Здароўе трэцім падарвала,
Жыццёвы сапсаваўшы век.
О,Божа мілы, будзь жа пільны
І войнаў больш не дапускай!
А нарадзіўшымся, бязвінным
Шчаслівае дзяцінства дай.
Няхай растуць і весяляцца
Табой падараным жыццём.
Няхай нікога не баяцца
Пад ангелаў тваіх крылом.
А розных катаў-супастатаў
Сурова пры жыцці карай
Хваробамі і страхам кратаў
І зло тварыць не дазваляй.