Современная леди. Эдит Сёдергран

Людмила Борман
Я не женщина. Я - средний род.

Я  дитя, полотно и  лихое  решение

Я   смеющийся  алый  восход,
 
Я  для  рыб ненасытных  рыбацкая сеть

Я в  честь  женского  рода   заздравная  песнь

Я  рывок и в судьбу, и  в  крушение .

Я  на  волю  и  в  вольность  размашистый шаг

Я  у  мужчин шепот   крови     в  ушах

Я  волнение души, вожделение плоти, запрет

Я  у  райских ворот указательный  знак

Я   пылающий  пламенно  свет

Я   вода глубока, но смела до колен

Я   воды  и  огня  добровольный и  честный  обет.



Vierge moderne. Edith S;dergran

Jag ;r inte kvinna. Jag ;r  ett  neutrum.
Jag ett  barn, en page och ett dj;rvt  beslut
jag ;r en skrattande  strimma  av  en  scharlakanssol...
Jag ;r  n;t f;r  alla  glupska fiskar
jag  ;r  en  sk;l  f;r  alla  kvinnors  ;ra
jag  ;r ett  steg  mot slumpen och f;rd;rvet,
jag ;r  ett  spr;ng  i  friheten  och  sj;lvet
Jag  ;r  blodets  viskning i  mannens ;ra
jag ;r en  sj;lens frossa, k;ttets  l;ngtan och f;rv;gran
jag  ;r  en  ing;ngsskylt till  nya paradis
Jag  ;r  en  flamma, s;kande och  k;ck
jag ;r ett  vatten, djupt  men  dristigt upp  till  kn;na,
jag  ;r eld  och  vatten  i  ;rligt  sammanhang  p;  fria  villkor...