а што калі згасла ў самоце натхненьне
хто будзе пісаць свае вершы ў шуфлядку
блукаць у начы ў палоне трызьненьня
ўспрымаць рэчаіснасьць нібыта загадку
каму давядзецца адчуць ды ўвасобіць
нязграбныя думкі ды кволыя твары
агучыць назваць ды прыгожа аздобіць
шматлікіх выяў незлічоныя хмары
у новых пакутліва створаных вершах
дзе смак меланхоліі роспачы гневу
дзе новы паэт не апошні не першы
са змрочным вусцішным пранізлівым спевам