***
Дзякуй спадарыні
Людміле Іванаўне Кругловай
А сцежкі бягуць, ручаінкі,
Праходзяць, праходзяць гады.
Цяжар учарашніх учынкаў
Пацягнеш у заўтра адзін.
А сцежкамі хтосьці блукае
На досвітку, увечары хтось
Шукае былое спатканне
Ды кліча сваю маладосць.
А кожнаму сцежку прызначыць
Жыццё, і ў адведзены час
Нам трэба паспець, бо іначай
Наўрад хто паспее за нас…
17.06.2005