Радасць — "малінаўжэле"йны світанак зімовы!
Радасць — ліловы айс-крым на ружовым безэ!
Ра дасць — і сонцам іскрыцца — шторанак найнова—
белы абрус у сцяжочках — сцяжын бірузе.
Радасць — рука у руцэ — і абапал — нікога.
Толькі сінічкі — рабінавы "штрудзель" клююць.
Радасць — такая, што цягне звярнуцца да Бога —
шэптам падзякваць і выдыхнуць: "Шчасцейка, будзь!"
Радасць — гулянне у снЕжкі да стану "марожкі".
Радасць — вясёлы (удрызг?) снегавік ва двары.
Радасць — катанне з гары. Дастаткова і дошкі,
каб над зямлёй зазвінеў буйнай радасці крык.
Радасць — каралавых дрэў песнапенні-харалы.
крокаў рыпенне — тваім гучна ўтораць мае.
Бач, як узімку зямелька красой узыграла?!
Цешыцца сэрца.
Лікуе
і гімны пяе...