Бачыш, першыя праменьчыкі сонца скокнулі, -
адразу абуджаецца ўсё ў наваколлі наогул.
Праменьчык трапляе ў маё акно і валіцца
ў мае заплюшчаныя вочы, арганізм прачынаецца.
Хтосьці рана ўстае - таму БОГ дае.
Я ўзнімаюся і ў падворак выходжу:
- якая прыгажосць ранішняга лета, о Божа!