Из Ежи Либерта украинский

Максим Станиславский
Wsrod zlych moich uczynkow, jak wsrod traw ospalych,
Plynie Twoj strumien, Panie
Porusza moje ziemie, otwiera moje skaly,
Twarde, znieruchomiale.
Pozwol za tym strumieniem i miodu, i mleka
Ludziom wejsc na nie.
O czlowieka, o milosc czlowieka
Modle sie, Panie.

Серед моїх провин, як серед трав прив’ялих,
Тече струмок твій, Пане.
Стрясає мої землі, розверзає скали,
Міцні, незламні.
Дозволь і іншим в молоці і меді
Знайти пристанок.
В людській любові, і за неї
Молюся, Пане.