ПАСЛАННЕ ВЕЧНАМУ
«ВСЯКИЙ, КТО ПРОИЗНЕСЕТ ИМЯ ГОСПОДНЕ, СПАСЕТСЯ.»
(Римлянам, 10:3)
Ты за мною не цягнiся, лiха,
Павуцiнне у косы не пляцi!
Мне патрэбна тольки узняцца крыху,
Каб ад крыуды сэрца адпусциць…
Ты даруй няшчасным и убогим
Госпадзи, прашчэнне и спакой!
Хто плявау мне у душу, спутау ноги,
Здрадзиу, растаптау хвилинай злой…
Дай мне, Госпадзи, спаймаць имгненне,
Веры, спАгады, жадання жыць!
И вяликай мудрасци натхненне,
Каб хвилинай кожнай даражыць.
И хоць ненависць з каханнем побач
Часта за адным сядзяць сталом,
Аградзи, Гасподзь, мяне ад злобы,
И благаслави сваим крыжом!