Хутка прыйдзе к нам зiма -
Абляцела ужо дауно лiства.
I апошнiх птушак чарада
Адляцела у цеплыя края.
Неба часта хмурыць бровы:
- Ну, чаму няма пакровы
I лiе, лiе ад суму слезы,
А туман ляжыць бяз мовы.
Сонца рэдка кажа лiк.
У душу забрауся смык.
Надрывае сэрца сум -
Дзе ж той белы, белы бум?