Беражы успамiн

 
У сэрца нахлыне  маркота.
Да  горла падступiць  гаркота.
А душу  ахопiць такая сумота,
Што не наша прыйдзе субота.

Не стрэну з табою свiтанак,
Мой любы i родны каханак,
Не будзем c табою на ганку
Сядзець у абдымку да ранку.

Ды  болей  пад веццем таполяу
Не будзнм смяяцца да колiкау.
Не станеш трымаць мяне за  руку.
I сарамлiва не цмокнеш  ужо у шчаку.

Не пойдзем  пад наш мы лiхтар,
Каб падау снег на гарачы наш твар.
Не скокнем мы болей у Шчару раку
I цалавацца не будзем на яе беражку.

Ды не раздуем мы болей агеньчык,
Дауно абляцеу i попел з паленчык.
Ты толькi глыбока, глыбока у душы
Пра наша каханне успамiн беражы.