У мяне так горка на душы -
Ты ж абяцау дапамагчы.
А сам i зноу знайшоу прычыну-
Нiбы схавауся за сцяну.
I нас пакiнеш ты заужды,
Калi патрэбан, як глыток вады.
Нiбы чакаеш, - што з iмi будзе,
Цi ж выплывуць яны з вiру?
Праз нейкi час спаткаеш:
- Жывыя! Дык хто ж, падау руку?
- Само жыцце, мой мiлы.