Мой ратунак

Вадим Вольский
 У свеце шмат прыгожых месц
 Але маё заўседы гэта
 І толькі ў сэрцы цераз век
 Я адшукаю кроплю свету

 І гэта месца- не зямля
 Твая душа, ты- мой прытулок
 Падчас губляю сябе я
 Але ты зноў, ты, мой ратунак

 Заўсёды ведаешь мяне
 І ў ноч і калі сонца паліць
 З табою, робім кожны крок
 Жыццё нам лепшае падарыць