Зрэдку я жадаю згубіцца
Пасярод незнаемых далін
Бегчы ўперад, амаль да дзяцінства
Занырнуць да цямнейшых глубін
Калісці мне было жаль
Што яшчэ да старэйшых далёка
Цяпер, не жадаю я ўдаль
Бо мяне не чакае ні хто там
Я адзін, па дарозе іду
Міма хаты знаема мільгаюць
Але не звярнуць мне назад
Цяжка-цяжка душу мне давіць..