Прабач, але я крыху забываю,
Як пахнуць валасы твае і рукі...
Сярод натоўпу я цябе шукаю
І дзе схавацца мне ад гэтай мукі?!
А некалі аж сэрца замірала
І трапятала матыльком у целе,
Калі спаткання я з табой чакала...
Як хутка ўсе імгненні праляцелі!..
Шкадую, што не спраўдзіліся мары
І нас дарогі развялі навекі...
Я толькі ветрам прабягусь па твары,
Каханага калісьці чалавека....
2016
Благодарю неизвестных фотохудожников из интернета, чьи работы я использую