***

Вадим Вольский
 Калі я пакіну цябе, згіну я ў паднябесье
 Калі ты згубішь мяне, шукай толькі там
 Маё жыцце зусім не мае сэнса
 Калі я не змагу крануцца акіян

 Не хваль, і не саленага паветра
 А глыбіні празрыстай цішыні
 Твая душа, яна мяне спакоіць
 Жыцце мне спадабаецца тады

 І для мяне не існуе дарогі
 Дарогі іншай ад цябе, не існуе
 І толькі ў неба рухаюцца ногі
 І толькі б'ецца сэрдца для цябе..