Нашым курам у хлеўчыку,
На жэрдках не сядзіцца
І пры пеўні –хлопчыку,
Пачалі сварыцца.
Хто з іх прыгажэйшая
І чый лепей грэбень,
Чые лапы спрытнейшыя
І хто каму патрэбен.
Адна другой кажа:
«Тарка ты рабая,
Не патрэбна пеўню ты,
У яго есць другая»
І тая ж не змоўчала:
«Ты чорная , як сажа,
Каму ты патрэбна
Кожны гэта скажа»
Нясу я яйкі большыя,
Дробязь у цябе
І хвост у мяне лепшы,
Драны на табе.
Дуркеша ты, аблезлая
І дзёўб яе ў бок,
Аж пер,я паляцелі
На пеўня і палок.
Певень слухаў важна
І кажа «Цыц, Эдем,
Вы ўсе мае наложніцы-
А гэта мой гарэм.
Будзеце сварыцца-
Я тады пайду.
Дабранач аставацца-
Я других знайду!
Хоць дуркешы, але зразумелі,
Без пеўня няма як,
І яйкі не будуць несці,
Ды не будзе куранят.
Куры зразу змоўклі,
У перья дзюбы сунулі.
Лапы падабралі
І хуценька заснулі.
25.012.2013г