Я быў-стрэцiў сягоньня суседку быў-ёсьць,
Абяцанкi – что нейкi я вершы для Ёй!
(Любоўныя! Ха-ха!)
Быў убЕгчы з яе дзьверы насьцеж быў кот --
Чарнамазая цАлкам скацiнка (жывёлiнка).
Я спаймаў, i на рУцах данесь – да яе,
Перакладучы воляй да ейных…
Што казаў – то наплЕсьцi!
НапiсУнiў радкi, каб здаволiць Цябе --
Гэтым вЕршы!
______________________________________
30А, 29