Я ўстаў ужо баяцца,
Я ўстаў ужо ілгаць,
Усім тым, хто не хоча спыняцца,
Усім тым, каму на ўсё напляваць.
Яны ўсё дзеля народу!
А мы марнуем іх жыццё!
Так кажуць нам яны ад роду,
Ідуць іх словы ў небыццё.
А што мы можам?
-Толькі слухаць, слухаць,
Што ўсім кажуць нам,
Толькі нельга нам і грукаць,
Ісці супраць нельга нам.
Але я ужо ўстаў баяцца,
Я ўжо ўстаў ілгаць,
І мне хочацца змагацца
З тым, каму на ўсё пляваць.