Ты помнiш,раднулька імгненне
I першы наш крок на любоў
I першае наша зблiлжэнне,
Што так ўзбунтавала усю кроў.
Ты свiнням памыi насiла,
Калгасны я чысцiў сарай.
Ты мне на нагу наступiла
Як быццам зусiм неўзначай.
Цябе ж я з любоўю лапатай
Агрэў па шырокай спине
Сказала "Ты хрэн паласаты",
Сама ж улыбнулася мне.
З тых пор усё болей и болей
Падарки мне стала насiць,
Або абалье мяне пойлам,
Або из акна абассыць.