СЯБРЫ
Пайшоу аднойчы дзед у краму,
Каб нешта смачнае купiць –
Адведаць спелага банана,
Або кваску узяць папiць
I толькi выйшау за парог –
Убачыу тут сабаку Цiмку –
Галоднага, як шэры воук,
Дрыжэу ад холаду узiмку.
Здароу, сябрук, ты мой бяздомны!
Галодны мабыць ты зусiм?
Хадзем са мной у дом мой цеплы
Табе я дам там каубасы…
З тае зiмовае пары
Жывуць два верных сябры разам
I цеплым летам на двары
Ядуць свае бананы з квасам.